طرح های تأمین آب با روش پمپاژ در استان چهارمحال و بختیاری و ارزیآبی جنبه های اقتصادی و زیست محیطی آنها(مطالعه موردی: طرحهای حاشبه زاینده رود)

توسعه کشاورزی در کشور همانند بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل ضرورتهای اجتماعی، اقتصادی، اشتغالزایی و استراتژی تولید غذا از سالیان قبل مورد توجه بوده است و گذشتگاه تلاشهای زیادی را در کنترل و استفاده از منآبع آب برای توسعه کشاورزی انجام داده اند که از جمله آنها می توان به احداث قنوات و سدهای انحرافی اشاره کرد در این میان استان چهارمحال و بختیاری نیز از این امر مستثنی نبوده و احداث بیش از 450 رشته قنات و بیش از 6000 کیلومتر نهر سنتی در این استان بیانگر توجه خاص مردمان این منطقه در انجام امور کشاورزی می باشد. یکی از مقوله هایی که درسالهای اخیر مورد توجه سیاستگذاران و مدیران استان و کشور قرار گرفته توسعه باغات استان با احداث ایستگاههای پمپاژ می باشد. اگر چه این سیاست در حاشیه زاینده رود در نزدیکی شهر سامان اثرات اجتماعی قآبل توجهی داشته و باعث بهبود وضع اقتصادی مردم منطقه شده ولی انجام ارزیآبی اقتصادی این طرح ها برای تصمیم گیری آتی ضروری است. لذا در این تحقیق با جمع آوری اطلاعات 15 طرح ایستگاه پمپاژ در دست بهره برداری در منطقه سامان و انجام ارزیآبی اقتصادی آنها سعی شده به موارد فوق پاسخ داده شود. نتایج این تحقیق نشان میدهد کلیه طرحهای مورد مطالعه از نظر اقتصادی توجیه پذیر هستند ولی میزان اقتصادی بودن این طرح ها بسته به ارتفاع پمپاژ و طول خط انتقال متفاوت هستند.

Keywords:

پمپاژ , باغات , کشاورزی , استان چهارمحال و بختیاری