بررسی ارتباط افسردگی و کیفیت زندگی در زنان سالمند مقیم و غیر مقیم سرای سالمندان

بروز مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی در زنان با افزایش سن قابل پیش بینی است که می تواند بر سلامت جسمی و روحی آن ها تاثیرگذار باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط افسردگی و کیفیت زندگی سالمندان زن مقیم و غیر مقیم سرای سالمندان می باشد. در این مطالعه تحلیلی مقطعی حاضر تعداد 163 نفر از سالمندان زن مقیم و غیر مقیم خانه سالمندان شهرستان شاهرود به شیوه نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه افسردگی سالمندان GDS و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 بود که از طریق مصاحبه با سالمندان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از با کمک آزمون های آماری کای مجذور، آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و تی مسقل انجام گرفت. افسردگی سالمندان هر دو گروه در حد متوسط قرارداشت. تفاوت معناداری در نمره افسردگی دو گروه وجود داشت و میزان افسردگی در زنان مقیم سرای سالمندان بالاتر گزارش شد. همچنین ارتباط معنادار و همبستگی منفی بین کیفیت زندگی (ابعاد و نمره کل) با افسردگی زنان سالمند در هر دو گروه مقیم و غیرمقیم سرایسالمندان وجود داشت. با توجه به نتایج این مطالعه که نشان دهنده تاثیر منفی سکونت سالمندان در مراکز نگهداری بر بسیاری از جوانب زندگی این افراد است، تشویق خانواده ها به نگهداری و حمایت هرچه بیشتر زنان سالمندان به عنوان بهترین راه پیشگیری از بسیاری از مشکلات در آنان توصیه می شود.

Keywords:

کیفیت زندگی , افسردگی , زنان , سالمند