سیمین اسدزاده - هیات علمی گروه حقوق خصوصی،واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی،کرمانشاه، ایران
سپیده بوذری - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه خوارزمی،تهران، ایران
منوچهر داور - دانشجوی کارشناس ارشد حقوق خصوصی واحدکرمانشاه دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه ایران

امروزه با توجه به پیشرفت فرهنگ و بازیابی حقوق زنان در حوزه های مختلف اداری، ورزشی و تحصیلی حتی تصدی شغلهای مهم کشوری نیز از وجود زنان کاردان و باسواد بی بهره نمی باشد.موضوع خروج از کشور که گاهی به عنوان لازمه ادامه فعالیت زنان در این شغل ها مطرح است نیاز به بررسی حقوقی دارد چرا که با وجود ماده 18 قانون گذرنامه مصوب 1351، زنان شوهردار برای اخذ گذرنامه نیاز به موافقت کتبی شوهر دارند و با وجود اینکه ماهیت موضوع این هدف را دنبال نمی کند اما عملاباعث توقف فعالیت و خدشه در پیشرفتهای زنان در حوزه های مختلف جامعه می باشد.در این نوشتار با مطالعه موضوع در یافتیم که می توان با انجام اقداماتی از جمله بحث گنجاندن شروط ضمن عقد مهم ازجمله وکالت در طلاق، وکالت در صدور اجازه خروج از کشور، حق تحصیل و حق اشتغال به شکل چاپی در دفترچه های عقدنامه (قباله ازدواج) است بصورت موقت تا زمان اصلاحات قوانین حمایتی از زنان، تا حدودی به حفظ موقعیت زنان در جامعه و مناصب مختلف کمک کرد.

زنان، خروج از کشور، گذرنامه، شوهردار