بررسی وتحلیل معنایی رجعت از منظر عقل ووحی

رجعت یکی از مسایل مهم اعتقادی و ضروری مذهب شیعه امامیه است. شیعه بر اساس آیات و روایات متواتر معتقداست که خداوند متعال برخی از اموات، شامل مومنین خالص و کفار خالص را پیش از قیامت، با همان صورت و شکل قبلیبه این جهان مادی برمی گرداند. برای این که جایگاه رجعت در نظر شیعه را بهتر بفهمیم، لازم است به گفتار ایمه معصومینعهم رجوع کنیم. روایاتی که می توان از آنها اهمیت و جایگاه رجعت را استفاده کرد، مختلفند. بعضی از روایات، عقیدهرجعت را از ضروریات مذهب حقه می دانند؛ مانند روایتی که از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: لیس منا من لم یومنبکرتنا از ما نیست کسی که به رجعت ما ایمان نداشته باشد. باتوجه به اعتراضاتی که از سوی مخالفین، علیه شیعه بر اساساین عقیده یعنی رجعت مطرح می شود، اهمیت و ضرورت پژوهش در این باره روشن و واضح می شود، چون هر عقیده ایاگر مستند باشد و از طریق استدلال ثابت شده باشد، دیگر مخالفین نمی توانند سخنی علیه آن عقیده و اهل آن عقیده مطرحکنند، خصوصا اگر یک عقیده ای از قرآن که منبع اول مسلمین جهان است و سنت پیامبر ص که منبع دوم است، ثابت شدهباشد، مستحکم تر خواهد بود، لذا لازم است که این عقیده را از قرآن و سنت ثابت کرد. این یک حقیقت است که هرچهتحقیقات علمی و پژوهشی در مورد یک عقیده حق بیشتر شود، مردم عادی و اهل انعطاف، راحت تر و با اطمینان کامل آن راقبول خواهند کرد.

Keywords:

وحی , عقل , رجعت , تحلیل معنایی