سیده مریم عباسی - کارشناسی ارشد علوم قرآن
داوری دولت آبادی - استاد یار دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم قم

از عصر ایمه علیهم السلام تا قرن حاضر همواره شبهاتی برآیات قرآن کریم وارد شده است.ازجمله آن ها،آیات 28 و 29 سورهمایده می باشد. محور این آیات ،سرگذشت هابیل وقابیل است.در آیه 28 اشکال شده که قابیل با ظلم وهابیل با قبول ظلم ودفاعنکردن از خود در برابر ظالم، هر دو مقصرند. در آیه 29 اشکال مطرح شده این است که،چگونه هابیل به تقوا توصیف شده درحالی که قصد داشته با کشته شدن خود،برادرش گرفتار عذاب وخودش سعادتمند گرددواین عمل قبیحیست که ازوی سرزدهاست. با بررسی تفاسیر درمی یابیم که هابیل اراده قبیح نکرده ودفاع کردن جز اولین حقوق هر انسانی است واگر کسی دردفاع از خود مجبور به قتل شود ،این عمل قبیح نبوده وعقل نیز آن را تایید می کند. در این مقاله با بررسی تفاسیر مختلفشیعی و سنی و با تاکید بر نظر سید مرتضی برآنیم که به اشکالات وارد شده پاسخ دهیم.

آراء تفسیری، سید مرتضی، آیه 28 و 29 مایده، هابیل، قابیل