سیدحسن یثربی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم
زهرا معماریان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث دانشکده علوم و معارف اسلامی هدی

فاطمه معصومه (س) مشهور به کریمه اهل بیت، دختر امام کاظم (ع) و خواهر امام رضا (ع) است. حضرتفاطمه معصومه (س) بانویی بهشتی، غرق در عبادت و نیایش، پیراسته از زشتی ها و شبنم معطر آفرینشاست. شاید یکی از دلایل معصومه نامیدن این بانو، آن باشد که عصمت مادرش حضرت زهرا (س) در او تجلی یافته است. همچنین حضرت معصومه (س) از جمله بانوان گرانقدر و والا مقام جهان تشیع است ومقام علمی بلندی دارد. حضرت معصومه (س) همچون جده اش حضرت زهرا (س) در معیارهای ارزشیاسلام یکه تاز عرصه ها و در علم و کمالات و قداست گوی سبقت را از دیگران ربوده بود. وی تافته ایملکوتی و جدا بافته و ساختار وجودی او از دیگران ممتاز بود. یک سال بعد از هجرت برادر، حضرتمعصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عدهاى از برادران وبرادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. این جابود که آن حضرت (س) نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب (س) پیام مظلومیت و غربت برادرگرامیشان را به مردم مومن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حکومت حیله گربنى عباس اظهار مى کرد. در این نوشتار به روش توصیفی تحلیلی جستاری بر فضایل و هجرت حضرتمعصومه (س) می پردازیم.

حضرت معصومه (س)، فضایل، هجرت، نقل روایت