حمیدرضا عابدی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی انرژی های تجدیدپذیر، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر
مجید ریاحی سامانی - استادیار، دانشکده مکانیک، دانشگاه آزاد خمینی شهر
سعید رسولی جزی - استادیار، دانشکده مکانیک، دانشگاه آزاد خمینی شهر

نور همواره نقش مهمی در حیات بشری ایفا نموده است. نخستین عامل محیطی که برای هر نوع فعالیتی ضروری است، نور و روشنایی می باشد. اثرات این عامل پیش از سایر متغیرهای فیزیکی است، بین متغیرهای دیگری را چه در کیفیت انجام کار نقش مهمی دارد تحت تاثیر قرار می دهد. با این وجود که آن سیر پیشرفت منابع نوری که همواره به سمت آسایش بشر بوده، با استفاده نابجا و غیرمنطقی از آن، موجب ایجاد ضرر و زیان برای وی گشته است. یکی از بزرگ ترین این زیان ها را می توان پدیده آلودگی نوری دانست. آلودگی نوری یکی از اشکال جهانی و دارایی رشد سریع از آلودگی های زیست محیطی است. این آلودگی ناشی از نتایج مهم و قابل استناد و ضعف طراحی نور بپردازی است. تحقیقات علمی نشان می دهد که آلودگی نوری می تواند عوارض جانبی درازمدتی را بر روی سلامت انسان و همچنین حیات وحش و گیاهان داشته باشد. برای افزایش آگاهی عمومی مردم در مورد آلودگی نوری سازمان هایی همواره با تنظیم برنامه هایی به منظور تعیین مناطقی برای حفاظت از آلودگی نوری تاسیس شده است. حفاظت از آسمان تاریک یک جنبش در حال ظهور و در حال رشد است. امروز با استفاده از برخی راه حل های ساده، و با بهره گیری از فناوری روز، اثرات آلودگی نوری را می توان کاهش داد. از ان جایی که پروژه عمرانی در کشور باید دارای پیوست زیست محیطی باشد، با عنایت به نوپا بودن موضوع آلودگی نوری در ایران، توصیه می گردد سازمان حفاظت محیط زیست بررسی تاثیرات اکوسیستمی، تامین روشنایی و نورپردازی هر پروژه راه قبل از صدور مجوز احداث پروژه، در دستور کار خود قرار دهد.

آلودگی نوری (آلودگی تاریکی)، محیط زیست، مدیریت مصرف انرژی، توسعه پایدار، مدیریت شهری، نورپردازی شهری