بررسی افزایش انتقال حرارت در بسته سوخت راکتور هسته ای نسل دوم روسی به کمک نانو سیال خنک کننده

راکتور هسته ای 440 - VVER یکی از انواع راکتورهای آبی تحت فشار نسل دوم می باشد که دارای مجتمع سوخت شش وجهی یا هذلولی گون است. معمولا آب در فشار و دمای بالا به عنوان سیال خنک کننده در دسته میله های سوخت 440 - VVER در نظر گرفته می شود. در مطالعه حاضر قطاع 60 درجه یک دسته میله سوخت راکتور 440 - VVER شامل 26 میله سوخت و به ارتفاع کاهش یافته 960 میلیمتر به همراه 4 شبکه نگهدارنده به کمک نرم افزار محاسباتی ANSYS FLUENT مدل شده است. در این مطالعه دما و انتقال حرارت در دو سیال عامل بررسی می شود یکی آب خالص و دیگری نانو سیال آب اکسید آلومینیوم. نتایج نشان می دهد که دمای خروجی سیال در حالت آب به عنوان سیال خنک کننده در حدود 3 درجه کمتر از نانو سیال به عنوان خنک کننده ی بسته سوختی است. بنابراین نتیجه گرفته می شود که استفاده از نانو سیال آب اکسید آلومینیوم نسبت به آب باعث افزایش نرخ انتقال حرارت حدودا 2 درصد در بسته های سوختی می گردد.

Keywords:

, VVER-440 , بسته سوخت , نانوسیال , نرخ انتقال حرارت