مکانیابی بهینه اکوتوریسم و مناطق مستعد توسعه گردشگری حوزه آبخیز قشلاق- گریزه سنندج با استفاده از GIS

قبل از هر استفاده ای از یک منبع، آگاهی از قابلیت و توان آن ضروریست تا سیاستگزاری و برنامه ریزی بر اساس توان منبع و به صورت پایدار انجام شود. پهنه بندی و ارزیابی توان زیست محیطی، فرآیندی برای تنظیم رابطه انسان با طبیعت و رفع تعارض بین کاربری های ممکن برای رسیدن به توسعه پایدار تلقی می گردد. برنامه ریزی گردشگری طبیعی نخستین اقدام در مدیریت مناطق طبیعی با رویکرد گردشگری است که در آن عرصه های مستعد طرح ریزی تفرجی، پهنه بندی می شود. در این تحقیق پهنه بندی و برنامه ریزی توسعه گردشگری جنگل (مطالعه موردی: پارک جنگلی قشلاق -گریزه در شهر سنندج ) صورت پذیرفت. مرحله نخست شناسایی منابع اکولوژیکی و اقتصادی - اجتماعی منجر به تهیه نقشه های منابع شد، سپس با تجزیه و تحلیل و جمع بندی داده ها به بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS و روش ارزیابی چند معیاره نقشه زون های مناسب برای توسعه گردشگری تهیه شد. با استفاده از نقشه مطلوبیت منطقه از نظر توسعه برنامه ریزی گردشگری به 5 طبقه تقسیم شد. که 750.253 هکتار از آن بیشترین ارزش را به خود اختصاص داد و جهت توسعه گردشگری در اولویت اول قرار دارد.

Keywords:

پهنه بندی , توسعه گردشگری , پارک جنگلی قشلاق -گریزه , ارزیابی چند معیاره , GIS