سمیرا حسام - دانشجوی کارشناسی ارشد خاک و پی موسسه آموزش عالی طبری
داریوش یوسفی کبریا - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
نیما رنجبر مالی دره - گروه عمران، مرکز محمودآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، محمودآباد، مازندران، ایران

با توجه به اینکه حدود 60 درصد کشورها با دریا در ارتباط هستند و بیش از نیمی از جمعیت جهان در یکصد کیلومتری دریاها زندگی می کنند. گسترش زیر ساخت های شهری در این مناطق برای تامین نیاز مسکن جامعه لازم بوده و این مساله به طور مستقیم با دسترسی به خاک مناسب محدود می گردد. مناطق ساحلی دارای خاک سست بوده و به دلیل مشکلات ناشی از آبشستگی امکان اجرای سازه بر روی این خاک ها مقدور نمی باشد. لذا بهسازی خاک این مناطق ضرورت می یابد. روش های مرسوم بهسازی پرهزینه و انرژی بر بوده و آلودگی های زیست محیطی را به همراه دارد. تثبیت بیولوژیکی خاک، روشی نوین و دوستدار طبیعت بوده که با ایجاد پیوند بین ذرات خاک موجب بهبود خصوصیات خاک می گردد. در این تحقیق از باکتری اسپورسارسینا پاستوری جهت تثبیت ماسه ساحلی استفاده شد. آزمایش نفوذپذیری با بار آبی ثابت جهت بررسی تغییرات ضریب نفوذپذیری در طول 28 روز عمل آوری انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش زمان عمل آوری ضریب نفوذپذیری کاهش یافته و از مقدار 0/016 در نمونه شاهد پس از 28 روز به مقدار 0/009 رسید.

تثبیت بیولوژیکی، اسپوروسارسیناپاستوری، ماسه ساحلی، هیدرولیز اوره، نفوذپذیری