سید محمد جاوید - گروه مهندسی عمران، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران
احسان کریمی - گروه مهندسی عمران، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران
سحاب بیدگلی کاشانی - گروه مهندسی عمران، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران

بتن الیافی (بتن مسلح به الیاف) نوعی کامپوزیت است که با بکارگیری الیاف تقویت کننده داخل مخلوط بتن، منجر به بهبود محسوسی از خواص مکانیکی بتن می گردد. از طرفی وزن عمده ای از بار وارد بر سازه های بتنی ناشی از بتن است و در صورتی که بتوان وزن بتن را کاهش داد، می توان ضمن سبکی سازه، مقاومت در برابر زلزله را نیز به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و طراحی ایمنتر و اقتصادی تری را ارایه نمود. هدف تحقیق حاضر آن است که با ساخت طرح های مختلف اختلاط بتن الیافی حاوی 5، 10 و 15 درصد حجمی الیاف جایگزین مصالح شنی به همراه مکمل نانوسیلیس، جرم مخصوص و مقاومت کششی بتن الیافی سبک شده، ارزیابی و سپس طرح بهینه با روش بهینه سازی تاگوچی برگزیده شود. نتایج آزمایشات نشان داد که با جایگزینی 5، 10 و 15 درصد حجمی الیاف پلی پروپیلن به جای شن، جرم مخصوص بتن به ترتیب حداکثر 10/5 درصد، 18/7 درصد و 26/6 درصد نسبت به جرم مخصوص نمونه ی شاهد کاهش و مقاومت کششی 28 روزه نیز به ترتیب بین 8/5 تا 12/5 درصد، 19/2 تا 24/5 درصد و نیز 28/7 تا 34/6 درصد نسبت به مقاومت کششی نمونه ی بتن شاهد کاهش داشته است.

بتن الیافی سبک، الیاف پلی پروپیلن، نانوسیلیس، مقاومت کششی، جرم مخصوص، تاگوچی