طاهره مختاریان - کلینیک ژنتیک فرهود، تهران، ایران
داریوش فرهود - گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران . گروه علوم پایه/ اخلاق، فرهنگستان علوم پزشکی ایران
مریم مالمیر - مرکز تحقیقات سالمندی، بنیاد فرهنگ و دانش فرهود، تهران، ایران
طیبه مختاریان - کلینیک ژنتیک فرهود، تهران، ایران

زمینه: دوره شیرخوارگی، حساسترین، مهمترین و حیاتیترین دوره رشد و تکامل انسان محسوب میشود و شیر مادر، نقشی تعیینکننده در رشدجسمانی، روانی و عاطفی کودک ایفا میکند. شیر مادر، تامین کننده نیازهای ابتدایی نوزاد محسوب میشود و سلامت نوزاد به کیفیت و کمیت شیر مادر وابسته است. بدیهی است نوزادی که در دوران جنینی (از آغاز تشکیل سلول تخم تا هنگام تولد) به نیازهای او توجه شده است، دوران شیرخوارگی (از ابتدای تولد تا پایان دو سالگی) را بهتر طی خواهد کرد. با توجه به اهمیت زیستی تغذیه با شیر مادر، در مقاله حاضر ضرورت اخلاقی تغذیه با شیرمادر و پایبندی به حقوق نوزادان به عنوان هدف مورد توجه قرار گرفته است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه شیردادن به کودک زیربنا و اساس شخصیت او را پیریزی مینماید. افزایش ضریب هوشی کودک، تسهیل تربیت و کاهش بروز مشکلاتی همچون اختلالات جسمی و رفتاری، بزهکاری نوجوانی و اعتیاد در بزرگسالی از فواید تغذیه با شیر مادر است. اگرچه، کیفیت و کمیت رشد در میان کودکان متفاوت است، ولی شیر مادر نقش بسیار تعیین کنندهای بر رشد کودک دارد. از این روی، با توجه به اهمیت شیر مادر در رشد جسمی و روانی کودک گمان میرود تغذیه با شیر مادر باید به عنوان یک اولویت اخلاقی مورد توجه قرار گیرد

اخلاق، شیرمادر، حقوق نوزادان