پیش بینی آوای سازمانی از طریق جو اخلاقی و سرمایه روان شناختی

زمینه: به منظور دستیابی به اهداف سازمانی لازم است روابط بین مدیران و کارکنان بهگونهای باشد که طی آن زیردستان بتوانند به راحتی وبدون دغدغه، ایدهها و نظرات سازنده خود را در راستای ارتقای برونداد سازمان بیان نمایند. در جستجوی شناسایی عوامل تسهیل کننده این امر، هدف از پژوهش حاضر تحلیل روابط بین جو اخلاقی، سرمایه روانشناختی و آوای سازمانی بود. روش: روش پژوهش به صورت توصیفی - همبستگی بوده است. جامعه آماری، کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان مشتمل بر 332 نفر بودند و با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد 125 نفر از آنها، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها سه پرسشنامه جو اخلاقی، سرمایه روانشناختی و آوای سازمانی بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم، آزمون همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین جو اخلاقی، سرمایه روانشناختی و آوای سازمانی، روابط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نیز نشان داد که جو اخلاقی هم به صورت مستقیم و هم با واسطه سرمایه روانشناختی بر آوای سازمانی تاثیرگذاراست. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، از طریق بهبود جو اخلاقی سازمان میتوان زمینه ارتقای سرمایه روانشناختی و افزایش آوای سازمانی را فراهم آورد.

Keywords:

جو اخلاقی , سرمایه روانشناختی , آوای سازمانی