بی اخلاقی علمی در میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 459

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJEST-12-2_011

تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1397

Abstract:

زمینه: ضعف پایبندی به اخلاقیات علمی، یکی از مسایل جدی در آموزش عالی میباشد. از این روی، هدف از پژوهش حاضر، تبیین میزان بیاخلاقی علمی و برخی عوامل موثر بر آن در میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان انجام میباشد. روش: پژوهش حاضر کاربردی و در زمره پژوهشهای همبستگی قرار دارد. جامعه پژوهش شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان بود که 290 نفر از آنها با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه خود اظهاری شد. دادههای تحقیق پس از جمعآوری با استفاده از روشهای آماری مختلفی نظیر مدل مقایسه میانگینها، تحلیل واریانس، ضرایب همبستگی و مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: بیش از دو سوم دانشجویان اظهار داشتهاند که به هیچ وجه در طول مدت تحصیل خود مرتکب هیچ یک از موارد بیاخلاقی علمی مطرح در پژوهش حاضر نشده اند و بیشترین فراوانی، به موارد خفیف بی اخلاقی علمی میشود تا موارد شدید. نتایج تحلیلهای بیشتر نیز نشان میدهد که از میان متغیرهای مستقل، متغیرهای نگرش به بازدارندگی اساتید و نگرش منفی به تقلب، اثر مستقیم بر بی اخلاقی علمی دارند. نتیجه گیری: عدم اهتمام جدی اساتید به اخلاقیات علمی از یک طرف و نگرش مثبت دانشجویان به بیاخلاقی علمی از عوامل مهم زمینه ساز ارتکاب دانشجویان به این گونه رفتارهای میباشند. در کنار سایر اقدامات از جمله تدوین قوانین و سیاستهای بازدارنده، توجه به آموزش و افزایش آگاهی کنشگران علمی اولویت بیشتری دارد.

Authors

رضا همتی

گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان

سحر کریمی

گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان

بی بی عشرت زمانی

گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان