تاثیر قارچ مایکوریز، باکتری سودوموناس و اسیدهیومیک بر شاخص های رشدی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)

لوبیا یکی از حبوبات مهم است که به صورت مستقیم مورد استفاده انسان قرار گرفته و این محصول با داشتن حدود22 درصد پروتیین و 50 تا 60 درصد کربوهیدرات، ارزش غذایی بالایی دارد. کودهای بیولوژیک (مایع، جامد یا نیمه جامد)حاوی یک یا چندگونه میکروارگانیسم خاص بوده و باعث گسترش بیشتر و بهتر سیستم ریشه ای و جذب بهتر عناصر و درنتیجه رشد بیشتر گیاه شده و با بالابردن کمی و کیفی اجزای عملکرد گیاهان، موجب افزایش عملکرد می شوند. به منظوربررسی اثر قارچ میکوریز و باکتری سودوموناس به عنوان کودهای زیستی و اسیدهیومیک بر عملکرد گیاه لوبیا آزمایشیبه صورت فاکتوریل با دو سطح قارچ ((M(0: عدم مایه زنی با قارچ، (M(1: مایه زنی با قارچ Glomusetunicatum)، دو سطحباکتری (S(0: عدم مایه زنی با باکتری و S1 : مایه زنی با باکتری Pseudomonas putida) و سه سطح اسیدهیومیک (H(0:عدم مصرف اسیدهیومیک، (H(1: مصرف 200 میلیگرم در کیلوگرم، (H(2: مصرف 400 میلیگرم در کیلوگرم) در پایه طرحکاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که ترکیب دو کود زیستی باکتری و قارچمیکوریز باعث افزایش معنی دار در وزن دانه و تعداد دانه در غلاف شد. کاربرد مایه زنی گیاه لوبیا با قارچGlomus etunicatum میزان عملکرد دانه را بی طور متوسط 82 / 2درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. نتایج آزمایشبه طورکلی نشان داد که تیمارهای اعمال شه بر اکثر خصوصیات صفات زراعی لوبیا تاثیر مثبت داشتند و اسید هیومیکتوانست به طور مستقیم اثرات مثبتی بر رشد گیاه بگذارد.

Keywords:

اسیوهیومیک , قارچ میکوریز , لوبیا , Pseudomonas putida