فریبا آبرویی - دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات دانشگاه شیراز کارشناس ارشد فناو

گسترش تجارت الکترونیک بانکداری و دولت الکترونیک در کشور مستلزم ایجاد اطمینان و اعتماد عمومی نسبت به این نوع از تجارت از طریق تضمین امنیت تبادل داده های الکترونیکی است و امضای دیجیتالی و گواهی دیجیتالی زیربنای امنیت تبادلات الکترونیکی به شمار می رود ضعف در زیرساختهای فنی و قوانین مورد نیاز امضا و گواهی دیجیتالی باعث رشد جرایم رایانه ای و عدم اعتماد عمومی در تجارت الکترونیکی خواهد شد. در این مقاله ابتدا به اهمیت امنیت و اعتماد در فضای تجارت الکترونیکی و تفاوت با تجارت سنتی و روشهای ایجاد آن اشاره شده است و ضمن بررسی انواع نیازمندیهای امنیتی، به تشریح امضای دیجیتالی به عنوان بهترین روش تامین امنیت در تبادلات اینترنتی پرداخته شده است و در ادامه، توصیه ها و مجموعه قوانین و آیین نامه های مصوب موجود در ایران و دنیا در این زمینه بررسی شده است و در پایان به وضعیت ایران از نظر بکارگیری گواهی و امضای دیجیتالی در عرصه تجارت الکترونیکی اشاره شده است.

امضای الکترونیکی ( E-signature)، گواهی الکترونیکی (E-certificate)، دولت الکترونیکی ( E-government)، حمله های امنیتی (Security Attacks)، قانون تجارت الکترونیکی (ECommerce Law)، زیرساخت کلید عمومی (InfrastructurePublic Key )