شهرام رنج دوست - استاد یار گروه آموزش پزشکی، دانشکده آموزش علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر گرایش های آسیب زای عاطفی دانش آموزان پسر (پایه ی اول دبیرستان) با جنس مخالف بر افت تحصیلی آنهاست. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پایه ی اول دبیرستان های پسر شهر مرند در سال 1392 -93 است که از این جامعه آماری تعداد 60 نفر( 30 نفر بدون گرایش عاطفی و 30 نفر دارای گرایش عاطفی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. وشر پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای (پس رویدادی) است. ابزار جمع آوری داده ها شامل معدل (پیشرفت تحصیلی) دانش آموزان در دروس ریاضی، زبان انگلیسی و علوم زیستی و بهداشت و پرونده های مشاوره ای بود که از طریق دفتر مشاوره تهیه شده است. برای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از روش های آمار توصیفی (درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی t مستقل جهت مقایسه گروه ها استفاده شده است. نتایج حاصله از تحقیق نشان داد میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای گرایش عاطفی (27/1) کمتر از میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی (54/7) دانش آموزانی است که دارای گرایش عاطفی به جنس مخالف نیستند. درعین حال هرچقدر گرایش های آسیب زای عاطفی دانش آموزان پسر (پایه ی اول دبیرستان) با جنس مخالف بیشتر بوده بر افت تحصیلی آنها (در دروس ریاضی، علوم زیستی و بهداشت و زبان انگلیسی) افزوده شده است.

آسیب، افت تحصیلی، دانش آموز پسر، گرایش ها