موسی بندگ - دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی
حسن ملکی - استاد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی
عباس عباسپور - دانشیار مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
صغری ابراهیمی قوام - دانشیار رواشناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارامدی تحصیلی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر بلبان آباد در سال تحصیلی - 1392 1391میباشد. برای انتخاب نمونه از جامعه پژوهش، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه خود کارآمدی تحصیلی (1999) MJSES بود که قبل و بعد از آموزش مهارت های زندگی در بین دانش آموزان توزیع شد. محتوایی که برای آموزش دانش آموزان در نظر گرفته شده بود شامل مهارت های برنامه ریزی وسازماندهی، بسترسازی یادگیری، مهارت های فراشناختی، نحوه ثبت ونگهداری اطلاعات، استفاده خردمندانه از منابع، عزت نفس، تابآوری، تفکر نقاد و حل مسیله بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها وبرای حذف اثر پیش آزمون از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد. از آنجا که آموزش این مهارت ها به دانش آموزان باعث افزایش دانش آنها از شیوه یادگیری می شود، بهتر می توانند اطلاعات را به خاطر بسپارند و در نتیجه فراموشی کمتری هم داشته باشند. با پیشرفت تحصیلی خودپنداره آنها نیز، مثبت خواهد شد.

خود کارامدی تحصیلی، دانش آموزان، مهارتهای زندگی