ابوالقاسم یعقوبی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان
بهروز قلایی - دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه بوعلی سینا همدان
خسرو رشید - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان
رسول کرد نوقابی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی، خودتنظیمی تحصیلی، و خودکارآمدی تحصیلی در پیشبینی تعلل ورزی کلی و تعلل ورزی تحصیلی بود. به این منظور جامعه ی آماری از میان دانشجویان روزانه دانشگاه های دولتی استان مرکزی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به اندازه 412 نفر انتخاب شده و مورد بررسی از طریق پرسشنامه قرار گرفتند. پرسشنامه ها شامل مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تاکمن(1998)، پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سواری (1390)، مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست (1990)، پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی سواری(1391) و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی پینتریچ و همکاران (1991) بودند. برای تحلیل اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه ها، از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل رگرسیون چندگانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای کمال گرایی، خودتنظیمگری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی پیشبینی کننده های مناسبی برای تعلل ورزی کلی محسوب می شوند. همچنین یافته ها حاکی از آن بودند که متغیرهای کمال گرایی، خودتنظیم گری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی پیشبینی کننده های مناسبی برای تعلل ورزی تحصیلی محسوب می شوند.

تعلل ورزی کلی،تاخیراندازی کمال گرایی،خودتنظیم گری تحصیلی،خودکارآمدی تحصیلی