سیدعلی اکبر افجه - عضو هییت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
رضا سپهوند - عضو هییت علمی دانشگاه لرستان

مطرح شدن موضوع مدیریت استراتژیک منابع انسانی موجب بهبود فهم پژوهشگران رشته مدیریت منابع انسانی از روابط میان استراتژی سازمان، سرمایه انسانی، استراتژی منابع انسانی و عملکرد شرکت گردیده است. در این زمینه یکی از مباحث کلیدی که همچنان مبهم باقی مانده، عبارت است از درک فرآیندها و مکانیزم هایی که از طریق آنها، اقدامات مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان تاثیر می گذارد. به نظر می رسد با توجه به اهمیت استراتژی های سازمان در کار کردهای مختلف و اثر مستقیم آنها بر عملکرد آن، یکی از مسایلی که می تواند اثر قابل توجهی بر نحوه اثرگذاری اقدامات مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان داشته باشد، هماهنگی میان استراتژی های منابع انسانی، سرمایه انسانی و رفتار سازمانی است. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر هماهنگی استراتژیک بین استراتژی منابع انسانی، سرمایه انسانی و رفتار سازمانی بر عملکرد سازمان است که در این راه دو فرضیه اصلی و 8 فرضیه فرعی در نظر گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شرکتهای تابعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران می باشند که در زمان انجام پژوهش (سال 1388) فعال بوده اند. نمونه آماری این پژوهش نیز 34 شرکت می باشند که با استفاده از روش طبقه بندی تصادفی متناسب انتخاب گردیده اند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که وجود هماهنگی بین استراتژی منابع انسانی پیمانکارانه با استراتژی های سرمایه انسانی ویژه و استراتژی رفتار سازمانی رقابت مدار و همچنین بین استراتژی منابع انسانی متعهدانه با استراتژی های سرمایه انسانی محوری و استراتژی رفتار سازمانی مشتری مدار باعث افزایش عملکرد سازمان می گردد. در مجموع نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده آن است که هماهنگی استراتژیک میان استراتژی های منابع انسانی، سرمایه انسانی و رفتار سازمانی اثر قابل توجهی بر عملکرد سازمان خواهد داشت

استراتژی، هماهنگی استراتژیک، نقطه مرجع استراتژیک، منابع انسانی، عملکرد