مهوش گلشن - دبیر و عضو هسته مرکزی مهندسی ارزش توانیر
سید مرتضی کشفیان ریحانی - شرکت کهن آرمان پیشگامان

پاسخگویی به نرخ رشد 10 درصد مصرف انرژی الکتریکی، در سال 85 نیازمند بیش از 400 هزار میلیارد ریال سرمایه گذاری بود که در سال جاری به حدود 600 هزار میلیارد بالغ شده است. کمبود منابع قابل تخصیص کشور تامین چنین سرمایه ای را امکان پذیر نمی ساخت. از اینرو اتخاذ تدابیری برای کاهش هزینه پروژه ها امری اجتناب ناپذیر بود. مهندسی ارزش از دیر باز به عنوان یکی از کاراترین ابزارهای کاهش هزینه شناخته شده است. از این رو سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اجرای آنرا برای پروژه های عمرانی ابتدا توصیه و سپس با ابلاغ دستور العمل هایی اجباری نمود. الزامات قانونی، مشکلات نقدینگی، و احساس نیاز به ایجاد سیستمی برای افزایش ارزش پروژه ها، شرکت توانیر را بر آن داشت تا با ایجاد ساختار هسته مرکزی مهندسی ارزش نقش شایسته خویش را برای اجرای وظیفه مدیریت ارزش در صنعت برق ایفا نماید. نتایج این رویکرد فراتر از انتظار بود. با برگزاری 22 کارگاه در سال 85 ضمن حفظ و ارتقای کیفیت و کارایی پروژه ها حدود هزار و سیصد میلیارد (به توان 9)10×1، 300 ریال، معادل تقریباً 20 درصد سرمایه گذاری اولیه و هزینه طول عمر صرفه جوئی شد. در این مقاله به علل ایجاد هسته مرکزی مهندسی ارزش توانیر، خط مشی ها، برنامه ریزی ها و کارنامه عملکرد های آن می پردازیم.

هسته مرکزی مهندسی ارزش توانیر، کاهش هزینه، مهندسی ارزش در صنعت برق