لیلا سالاری خالص - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کهنوج، کهنوج، کرمان، ایران

ادبیات مقاومت چهره ای انسانی و جهانی دارد و تلاشهای یک نسل مبارز را که برای رهایی سرزمین، دین، فرهنگ و سنت های خود از چنگال تجاوزگران به حریم ارزش های ملی و انسانی به پا خاسته است. برای همگان در بیان فخیم شعری و ادبی ترسیم می کند. شعر مقاومت فلسطین و شعر دفاع مقدس ایران به عنوان بخشی از پایداری ملل در انعکاس اوضاع و احوال جبهه های نبرد با متجاوزین، نقش پررنگی دارد. فلسطین واشغال آن از جمله مسایل مورد توجه جهان امروز است و حوادث مربوط به دوران انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی نیز از اموری است که ایران در تاریخ نه چندان دور خود شاهد آن بوده است. از همین روی موضوع فلسطین و اشغال آن وحوادث مربوط به دوران پس از انقلاب ایران بازتاب وسیعی در ادبیات هر دو کشور و آثار شاعران آنها داشته است. آثار شاعر مقاومت فلسطین سمیح القاسم و شاعر آن دفاع مقدس ایران حسن حسینی و موسوی گرمارودی میراثی ارزشمند در عرصه شعر مقاومت دو سرزمین است. پژوهش حاضر بر آن است به بررسی همسانی ها و تفاوت های شعر دو سرزمین با اتکا بر آثار شاعران مورد نظر بپردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که احساس تعلق به سرزمین، دفع تجاوز و اشغال خارجی از عوامل بروز عناصر مقاومت در شعر سمیح، حسینی هستند؛ و این نوشتار در پی آن است تا موضوع مقاومت را در شعر این شاعران به بوته تطبیق بکشاند و در کنار ارج نهادن به صلابت و صفای کلام این شاعران به واکاوی اندیشه ها وافکار آنها در عرصه مقاومت بپردازد.

درونمایه، شرع مقاومت، سمیح القاسم، حسن حسینی