فهیمه باوی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور، خرمشهر
آرش امرایی - استادیار دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
محمد شکرایی - استادیار دانشگاه پیام نور، خرمشهر

در فرهنگ و تمدن هر سرزمین اسطوره ها صاحب جایگاه ویژه ای هستند. به همین سبب شاعران در هر دوره ای با کاربرد اسطوره ها در شعر برآنند آنها در شعر خود، حرف ها، خواسته ها، دغدغه ها و مقصود خود را با زبانی غیرمستقیم، اما نمادین به جامعه منتقل کنند و زبان اسطوره ای نیز در شعر از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله متون ارزشمند سرشار از اسطوره ها کتاب شاهنامه است که از نسل های قدیم تا به امروز پیوند خود را با انواع گروه های سنی حفظ کرده است. یکی از این گروه ها کودکان و نوجوانان هستند. یکی از مباحث نسبتا جدید در ادبیات کودک بازآفرینی داستان های کهن شاهنامه است. بدین معنی که نویسنده اصل اثر را حفظ کرده و تنها در ساخت و شکل تغییر به وجود آورده است و یا موضوع را تغییر داده و بازآفرینی پرداخته است. در این مقاله که با روش تحلیلی- توصیفی انجام گرفته است برآنیم که به بازآفرینی شخصیت های نمادین و اسطوره ای در شاهنامه و انعکاس آن در ادبیات کودک و نوجوان بپردازیم.

شاهنامه، ادبیات کودکان و نوجوانان، بازآفرینی، اسطوره، نماد