عاطفه لعلی - کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه پیام نور مرکز، علوم و تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
شهلا معظمی - دکترای حقوق، دانشگاه تهران، علوم و تحقیقات و فناوری، تهران، ایران

نتیجه ی پژوهشها و تحقیقات صورت گرفته به همراه تجربه ی کیفری نظام های تقنینی، نشان میدهد، زنان بیش از مردان در معرض بزهدیدگی قرار دارند، چرا که برمبنای الگوی هزینه و فایده که در جرایم نیز صادق است، مجرمان تمایل بیش تری نسبت به قرار دادن زنان در جایگاه بزه دیده، به واسطه ی نیروی جسمانی و توان مقابله ی فیزیکی کمتر نسبت به مردان دارند. علیرغم این که در بسیاری از کشورها، اقداماتی در جهت مقابله با بزه دیدگی زنان و حمایت از ایشان صورت گرفته، اما هنوز ساختار قوانین جزایی عمدتا0 برمبنای نقش اجتماعی مردان و با توجه کمتری نسبت به زنان تدوین شده است و در این میان قوانین جنایی ایران، از این قاعده مستثنی نیست. گاهی بنابراصل برابری تفاوتی بین بزهدیدهی زن و مرد مشاهده نمیشود، در معدود مواردی با تبعیض مثبت به نفع بزهدیدهی زن روبرو هستیم و در برخی موارد، جنسیت زن، به عنوان بزه دیده، سبب محرومیت او از حمایت کیفری و نوعی تبعیض منفی علیه زنان میشود. این امر لزوم اتخاذ سیاستی یکپارچه در این زمینه را یادآور میشود. در موارد بسیاری نیز قانونگذار اصل برابری را رعایت کرده است. ولی، در مورد حمایت قانونی و ویژه از زنان بزه دیده در فرآیند کیفری، خلاهای فراوانی وجود دارد. زیرا، زنان بزه دیده در ایران از شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مناسبی برای ورود به فرآیند کیفری و ادامه آن بهره مند نیستند.

بزه دیدگی، زنان، حمایت کیفری، سیاست جنایی