مسعود تجریشی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دفتر مطالعات آب و محیط زیست دانشگاه صنع

با توجه به روند رشد مصرف سرانه آب و میزان آب مورد نیاز شهر تهران و مقایسه آن مصارف با منابع آب بالقوه سالم در اطراف شهر نشان می دهد که مصارف آب از مرز امکانات منابع آن گذشته است. گسترش بدون حد و مرز شهرنشینی و حاشینه نشینی، افزایش جمعیت ساکن و مهاجرت، توسعه صنعتی و تمرکز صنایع در اطراف شهر بزرگ جهان با بحران جدی آب و محیط زیست وارد قرن بیست و یکم گردد. مناسفانه مشکلات تامین منابع آب برای شهر تهران به یک معضل برای توسعه مناطق دورر نیز تبدیل گردیده که توسه پایدار این شهر و نقاط دورتر را در آینده با مخاطرات جدی روبرو خواهد کرد. تامین آب مورد نیاز شهر تهران و ضرورت توزیع مناسب و بهداشتی آن، حجم بالایی از سرمایه گذاری درازمدت و کوتاه مدت و همچنین ساختار پیچیده ای از مدیریت را ایجاب می نماید. در این مقاله در ابتدا به تاثیر توسعه شهری بر اکوسیستم های آبی اشاره و سپس به چرخه آب در محیط های شهری و چگونگی تاثیر فعالیتهای شهری و توسعه ای بر روی کمیت و کیفیت منابع آب آن با نگرش حوزه ای و با در نظر گرفتن آب و فاضلاب اشاره خواهد شد. سپس در انتهای مقاله توجه مدیران و برنامه ریزان شهر نسبت به چالش های پیش رو برای توسعه پایداری شهری با تاکید بر محوریت آب و برهم کنش اکوسیستم پرداخته شده و راه حل هایی متفاوت از آنچه تاکنون انجام شده و قرار است انجام نیز ارائه خواهد شد.