خشایار رفیعی - دکتری جامعه شناسی ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اکرم اسدی
مجتبی یزدانی
فریبا مددی

ورزش موجب ساختن شخصیت اخلاق گرا میشود ولی گاهی به خاطر رقابت منجر به فراموشی منش ورزشی وحتی بروز خشم وپرخاشگری بخصوص میان ملی پوشان لیگ برتر فوتبال میشوند. تحقیق حاضر تحت عنوان اثر منش ورزشی بر پرخاشگری ورزشکاران فوتبال لیگ برتر میباشد؛ که نمونه 160 بازیکن فوتبال بودند که روش نمونه گیری هدفمند، توصیفی بوده وجهت 1 اندازه گیری منش ورزشی پرسشنامه استاندارد منش ورزشی ولراند و همکاران(1997 ،(متشکل از 20 گویه و 5 خرده مقیاس ،احترام به روابط اجتماعی، ، احترام به قوانین و مسیولین ، تعهد به ورزشی که به آن پرداخته میشود، احترام و توجه به حریف و عدم رویکرد منفی در جهت عملکرد ورزشی جهت اندازه گیری خشونت و پرخاشگری در ورزش هم از پرسشنامه استاندارد پرخاشگری و خشم رقابتی در ورزشکاران ماکسول و موریس (2007 (استفاده شده است که متشکل از 12 گویه و 2 بعد پرخاشگری و خشم رقابتی میباشد؛ که روش آماری رگرسیون بوده وداده ها نشان دادند که منش ورزشی پیش بین مناسبی برای پرخاشگری است که بصورت معکوس میباشد.

پرخاشگری، منش ورزشی، فوتبال