مجید قنادی - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، گرایش آب و فاضلاب، شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور

طی دوره ی 2010 تا 2016 بازار نمک زدایی آب با رشد سالانه ی 9 درصد ومجموع سرمایه گذاری 88 میلیارد دلار، یکی از پررونق ترین بازارهای جهانبوده است. رشد شتابان بیش از 60 درصد ظرفیت جهانی نمک زدایی، نهتنها حکایت از سهیم شدن دریاها در تامین آب شرب کانون های جمعیتیسواحل دارد، بلکه گویای زوال تدریجی کیفیت آ بهای داخلی نیزمی باشد. پیش بینی افزایش دما و تقلیل بارندگی در افق 2050 در بیستکشور واقع در شمال آفریقا و غرب آسیا (منطقه ی منا) منابع جدید آب رادر این منطقه ی حساس جهان، کمیاب تر و دسترسی به آنها را پرهزینه ترکرده و دولت ها را به ناچار به سمت گزینه نمک زدایی آب پیش می برد.در مقیاس جهانی، 38 درصد از حجم روزانه ی تولید جهانی آب نمک زداییشده (2/ 65 میلیون متر مکعب) متعلق به کشورهای منطقه ی منا استو در محدوده ی جنوبی خلیج فارس، ظرفیت نصب شده نمک زدایی آباز 10 میلیون متر مکعب در روز فراتر است. پایه و اساس فرآیندهایگوناگون نمک زدایی آب، بر بهره گیری از انرژی استوار است و هر گونهتحلیل، سیاستگزاری و آینده نگری در موضوع نمک زدایی آب، بدون لحاظسیاست های انرژی، ناقص خواهد بود. مهمترین مسیله ی زیست محیطیاین تاسیسات، شورابه های آنها است که در گروه پساب های صنعتی قرارداشته و تخلیه ی گسترده ی آنها به خلیج ها و سواحل مرجانی، سببتغییر گونه ها و تهدید حیات آبزیان می شود. در سال های اخیر با توسعه وبهینه سازی فرآیندها، هزینه ی نمک زدایی هر متر مکعب آب، به حدود نیمدلار تقلیل یافته است، اما قیمت بازار آن همچنان در محدوده ی یک تا دودلار باقی مانده است. ظرفیت نمک زدایی آب در ایران افزون بر 450 هزارمتر مکعب در روز است که 65 درصد آن مربوط به آب شرب است. اینمقدار کمتر از 2 درصد ظرفیت جهانی نمک زدایی آب است.

نمک زدایی آب، منطقه ی منا، سیاست ها و بازار آب