مقایسه پروتکل هایی بر پایه استرادیول برای همزمانی تخم کریزی در گاوهای هلشتاین تازه زا

هدف از پژوهش حاضر مقایسه باروری پروتکلهایی بر پایه استرادیول )استرادابل سینک و هیت سینک( در گاوهای تازه زا هلشتاین بود. شمار 191 راس گاو شیری با رحم طبیعی و تخمدان فعال )با تولید شیر بیشتر از 30 کیلوگرم در روز با نوبت زایش 1/ 1± 2/ 3( بهطور تصادفی انتخاب و وارد یکی از دو گروه آزمایشی شدند. گاوهای گروه اول )هیت سینک( در روز صفر هورمون آزاد کننده گونادوتروپین ) GnRH ( دریافت کردند سپس در روز هفتم PGF2α و در روز هشتم استرادیول بنزوات دریافت کردند و در نهایت 48 تا 56 ساعت پس از تزریق استرادیول تلقیح انجام شد. گاوهای گروه دوم )استرادابل سینک( در روز صفر PGF2α دریافت کردند و از روز دوم پروتکل هیت سینک در آ نها آغاز شد. نتایج نشان داد درصد گیرایی پس از تلقیح تحت تاثیر پروتکلهای همزمانی قرار گرفت ) 05 / P> 0 ( و در گروه استرادابل سینک ) 70 / 35 درصد( بیشتر از گروه هیت سینک ) 87 / 21 درصد( بود. درصد مرگ و میر جنینی در فاصله روزهای 32 تا 60 پس از تلقیح در گروه استرادابل سینک کمتر از گروه هیت سینک بود ) 82 / 8 درصد در مقابل 19/23 درصد(. میانیگن قطر فولیکول تخم کریزی کننده در پروتکل استرادابل سینک ) 19 / 0± 1/ 17 میلیمتر( در مقایسه با گروه هیت سینک ) 32 / 0± 2/ 19 میل یمتر( کمتر بود. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد پروتکل استرادابل سینک در مقایسه با پروتکل هیت سینک سبب جوا نتر شدن فولیکول تخمک ریزی کننده شد و همین امر میتواند یکی از دلایل درصد گیرایی بیشتر و مرگ و میر جنینی کمتر در این گروه باشد

Keywords:

استرادابل سینک , اولتراسونوگرافی , باروری , گاو شیری , هیت سینک