تاثیر تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب القا ایسکمی- بازخونرسانی در موش صحرایی

این مطالعه به منظور بررسی اثر پیشگیری کننده تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب ایسکمی- بازخون رسانی تجربی در موش صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه از 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد که بصورت تصادفی به 5 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه اول )شاهد جراحی(: در این گروه آب مقطر گاواژ شده و پس از گذشتن یک هفته، محوطه بطنی حیوانات باز شده و نفرکتومی کلیه چپ انجام گرفت. گروه دوم )ایسکمی-رپرفیوژن IR (: این گروه تا زمان ایجاد ایسکمی بازخونرسانی هیچ دارویی دریافت نکرده و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد شد و 8 ساعت بعد از آن نفرکتومی کلیه چپ صورت گرفت. گروه سوم: یک هفته قبل از القا ایسکمی، سولفات منیزیم) 25 mg/kg ( گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد، عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید و 8 ساعت پس از آن، نفرکتومی کلیه چپ صورت گرفت. مراحل کار در گروه های چهارم و پنجم مشابه گروه سوم انجام گرفت با این تفاوت که مو شها به ترتیب سولفات منیزیم 50 mg/kg( ( و ) 100 mg/kg (را دریافت کردند. در انتهای آزمایش نمونه های بافتی برای ارزیابی آسیب شناسی و اندازه-گیری فعالیت مالون دی آلدیید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز اخذ شد. نتایج حاصل از آسی بشناسی کلیهنشان داد که میزان نکروز و دژنراسیون لوله های ادراری و ارتشاح سلول های التهابی در گروه های پیش درمان شده با سولفات منیزیم در مقایسه با گروه های درمان نشده، پایین تر بود. همچنین تیمار با سولفات منیزیم ) 100 mg/kg ( بطور معنی داری مقادیر افزای شیافته مالون دی آلدیید بافت کلیه را کاهش داد و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز کاهش یافته کلیه را افزایش داده بود ) 05 / p> 0 (. نتایج تحقیق نشان داد که سولفات منیزیم توانسته است از آسیب های وارده به کلیه متعاقب القا ایسکمی- بازخونرسانی جلوگیری کند..

Keywords:

کلیه , ایسکمی- بازخونرسانی , سولفات منیزیم , موش صحرایی