امیرسعید صمیمی - گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
مرضیه کریمی افشار - گروه ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان
مهدی جافری - دانشجوی دوره دکتری تخصصی بیماری های داخلی دام های بزرگ دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

به آلوده شدن بافتهای مهره داران توسط نوزاد دوبالان، میاز گفته میشود. مگس سارکوفاگا هموروییدالیس یکی از انگل های خارجی اختیاری است که می تواند باعث میاز بافت های نرم در دا مها و انسان شود. به نظر می رسد گزارش حاضر، اولین گزارش میاز محوطه دهانی به همراه تحلیل استخوانی در گوسفند است که توسط نوزاد مگس سارکوفاگا هموروییدالیس ایجاد شده است. یک راس گوسفند دمبه دار یک ساله با علایم بی اشتهایی، زخم های محوطه دهانی، لاغری پیشرونده و افسردگی به درمانگاه دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان ارجاع داده شد. در معاینه محوطه دهانی زخم های نکروتیک به همراه غشای دیفتریتیک، نکروز و التهاب بافت لثه، جاب هجایی و لق شدن دندا نهای فک پایین و چندین حفره عمیق بر روی فک بالا و پایین در اطراف دندان های جلویی به همراه تعدادی لارو مگس مشاهده شد که با بوی بسیار نامطبوع و گندیدگی همراه بود. در تصویر رادیوگرافی نیز از بین رفتن یکپارچگی و تحلیل استخوان های فک بالا و پایین کاملا مشهود بود. در بررسی انگل شناسی و بر اساس مطالعه میکروسکپی خصوصیات مورفولوژیکی لاروها )شامل سه شکا ف تنفسی مستقیم و عمودی به همراه پریتریم باز در سطح جانبی بند آخر قسمت خلفی( و مقایسه با کلید تشخیصی استاندارد، نوزا دهای جدا شده از ضایعه، لارو مگس سارکوفاگا هموروییدالیس تشخیص داده شدند. با توجه به مطالب یاد شده، آموزش دامداران در کنترل شرایط ایجاد کننده زخم ها در جهت پیشگیری از ابتلای دا مها به بیماری میاز می تواند نقش به سزایی در کاهش خسارات اقتصادی داشته باشد

میاز محوطه دهانی، سارکوفاگا هموروییدالیس، گوسفند