مقایسه تاثیر آموزش به شیوه الگوی راهبردی تفکر استقرایی و روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی در درس علو متجربی پایه پنجم ابتدایی شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش به شیوه الگوی راهبردی تفکر استقرایی و شیوه روش های تدریسی سنتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی صورت پذیرفته است. روش پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. بدین منظور 60 نفر از دانش آموزان دختر و پسر کم توان ذهنی پایه پنجم ابتدایی شهر همدان به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد گروه نمونه به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل ( 15 نفری از دانش آموزان دختر و پسر) جایگزین شدند. قبل از اجرای طرح از گروه ها پیش آزمون به عمل آمده و گروه آزمایشی به مدت 4ماه درس علوم تجربی را به شیوه تدریس الگوی راهبردهای تفکر استقرایی در 24 جلسه 30 دقیقه ای توسط آموزگاران متبحر و آموزش دیده در مرکز اختلالات یادگیری فرا گرفت. در پایان دوره عملکرد، گروه ها با یک پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های کنترل (دختر و پسر) در این مدت تحت آموزش های معلم - شاگردی سنتی قرار داشتند. یافته ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی دان شآموزان کم توان ذهنی که درس علوم تجربی را با روش تدریس مبتنی بر مهارتهای تفکر استقرایی آموزش دید هاند بیش از پیشرفت تحصیلی دانش آموزانی است که همین درس را با روش سنتی آموزش دیده بودند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد میشود برای یادگیری بهتر مفاهیم و آموزش مو ثر درس علوم تجربی به دانش آموزان کم توان ذهنی، معلمان از روش راهبردی تفکر استقرایی استفاده نمایند.

Keywords:

مهارت های تفکر استقرایی , آموزش , پیشرفت تحصیلی , کم توان ذهنی