شیوع اختلال (نارسایی توجه/بیش فعالی) در دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی استان مرکزی در سال 90-1389

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اختلال (نارسایی توجه/ بیش فعالی) و زیر نوع های آن در دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و آزمودنی ها عبارت بودند از 1773 دانشجو ( 1191 مرد، 582 زن) که با روش نمونه گیری طبق های تصادفی از میان کلیه دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی انتخاب شدند. مقیاس درجهبندی وندریوتا ( 1993 ) و مقیاس تشخیصی تجدیدنظر شده میری اسکندری 1386 به صورت خود گزارش دهی توسط آزمودنی ها تکمیل شدند. داده ها با روشهای آمار توصیفی و آزمون Z نسبت تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشانداد که میزان شیوع کلی نارسایی توجه/ بیش فعالی دانشجویان در کودکی در مقیاس وندریوتا 1993 ؛ 6/6 درصد و در بزرگسالی در مقیاس تشخیصی تجدیدنظر شده میری اسکندری 1389 ؛ 7/3 درصد بود. همچنین میزان شیوع نارسایی توجه 5/3 درصد، بیش فعالی– تکانشگری 7/2 درصد و مرکب 7/3 درصد بود. میزان شیوع اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی دوران کودکی در دانشجویان دختر 4/1 و در دانشجویان پسر 7/8 درصد بود، اما میزان شیوع این اختلال در بزرگسالی بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی نداشت. همچنین سابقه مشروطی، مردودی، اختلال های روان پزشکی و مصرف داروهای روانپزشکی در دانشجویان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بیشتر بود. نتیجه گیری: در مجموع یافته ها نشان داد که شیوع اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در دانشجویان قابل توجه است. این نتیجه در موقعیتهای آموزشی دارای محتوای کاربردی بوده و نشانگر آن است که پیشگیری، مدیریت و درمان این اختلال نیازمند خدمات روانشناختی و مشاوره است. این نتیجه در برنامه ریزی و تنظیم بودجه و راهبردهای آموزشی و درمان میتواند سودمند باشد. ارایه خدمات روانشناختی و مشاوره در دانشگاهها و موسسه های آموزش عالی میتواند از پیامدهای منفی این اختلال در زندگی تحصیلی و شغلی پیشگیری کند.

Keywords:

اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی ADHD , شیوع , دانشجویان