پرویز شریفی درآمدی - دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی
مریم مالمیر - دانشجوی دکتری رشته روان شناسی در آموزش کودکان استثنایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری 10 نابینایان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینی است. جامعه و نمونه آماری: از میان نوجوانان بینا و نابینای شهر تهران به شیوه گزینش در دسترس 15 نوجوان نابینا (14 تا 16 سال) و 15 نوجوان بینا (14 تا 16 سال) که در دبیرستان های شهر تهران و خواب مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدن. روش جمع آوری داده ها: برای ارزیابی سرعت پردازش اطلاعات شنیداری هر دو گروه نمونه با استفاده از دو نسخه آزمون PASAT(1/6 PASAT و 2/8 PASAT) مورد سنجش قرار گرفتن. روش آماری: نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که نوجوانان نابینا در 2/8PASAT و در سطح 0/05=a تفاوت مناطقی با نوجوانان بینا نشان ندادند. اما این گروه در 1/6 PASAT و در سطح 0/05=a تفاوت مناطقی با نوجوانان بینا نشان دادن. به سخن دیگر، دانش آموزان نابینا بهتر از بینا عمل کردن. نتیجه گیری: چنین یافته های بیانگر آنست که عملکرد نوجوانان نابینا در سرعت پردازش اطلاعات شنیدنی با استفاده از آزمون PASAT نسبت نوجوانان بینا تا حدودی بهتر است و هرچه سرعت ارایه محرک ها بیشتر باشد این تفاوت معنادارتر است. پیشنهادها: براساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود معلمان در آموزش کودکان نابینا به توانایی ویژه آن ها در پردازش اطلاعات شنیداری توجه کنند و در آموزش این گروه از راه شنیداری تاکید ورزند.

سرعت پردازش اطلاعات شنیداری، PASAT، نابینایی