احمد عابدی - عضو هییت علمی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
فرشته کاظمی - کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه اصفهان
مژگان شوشتری - دانشجوی دکتری روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی
فرشته گلشنی منزه - کارشناسی ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش حرکات ورزش ایروبیک در بهبود توجه دیداری و شنیداری کودکان پسر با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان شش ساله پیش از دبستان شهر اصفهان بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. به منظور انجام این پژوهش، 30 نفر کودک با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از میان جامعه کودکان شش ساله پیش از دبستان شهر اصفهان به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی به گروه های آزمایشی در آن دوران گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده عبارت از آزمون نپسی NEPSY مقیاس درجه بندی SNAP-IV و مصاحبه بالینی بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش حرکت ورزش ایروبیک ارتشبد توجه دیداری و شنیداری کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی موثر می باشد. پیشنهاد می شود در کنار سایر شیوه های افزایش توجه از ورزش ایروبیک در جهت تقویت توجه دیداری و شنیداری در کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی استفاده شود.

کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی، توجه دیداری، توجه شنیداری، ورزش ایروبیک