زینب خانجانی - دانشیار گروه روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه تبریز
هوشنگ مهدویان - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی کودک و نوجوان تبریز
پریچهر احمدی - استادیار دانشگاه آزاد علوم پزشکی تبریز
تورج هاشمی - دانشیار گروه روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه تبریز

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش درمانی پس خوراند زیستی و روش چند حسی فرنالد برای کودکان مبتلا به نارساخوانی بود. بدین منظور سه نفر دانش آموز پسر و سه نفر دانش آموز دختر نارساخوان به صورت نمونه گیری در دسترس از مراکز پنج گانه تبریز انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه دو نفری (یک نفر دختر و یک نفر پسر) تقسیم شدند. گروه اول هم درمان پس خوراند زیستی دریافت نمود و هم درمان فرنالد (به صورت یک جلسه در میان) گروه دوم فقط درمان پس خوراند نیستی و گروه سوم فقط درمان فرنالد دریافت نمود. پژوهش حاضر در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه منفرد انجام رسید. در راستای آن 20 جلسه برای هر دوی شما پیگیری دو ماه و سه ماه اجرا شد و به منظور ارزیابی پیشرفت این کودکان از آزمون خواندن و نارساخوانی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد همه آزمودنی ها پیشرفت کرده اند و این پیشرفت در پیگیری براق و سه ماه پایدار بود. درمان به صورت ترکیبی بهترین نتیجه را داشت و دانش آموزان که به روش فرنالد آموزش دیده بودند نسبت دانش آموزان که درمان پس خوراند زیستی به رشد درک مطلب دانش آموزان و درمان به صورت فرنالد به رشد بیانی دانش آموزان کمک نمود درحالی که درمان ترکیبی (پس خوراند زیستی به علاوه فرنالد) روی هر دو متغیر تاثیر داشت.

پس خوراند زیستی، روش چند حسی فرنالد، نارسا خوانی