قربان همتی علمدارلو - استادیار گروه آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه گیلان
محبوبه طاهر - دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد صادق ارجمندی - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه شیراز

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تصورات یادگیری و عادت های مطالعه دانشجویان با استعداهای درخشان و دانشجویان عادی انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل همه دانشجویان با استعدادهای درخشان و عادی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91-1390 بودند که از بین آنها نمونه ای به حجم 242 نفر( 141 نفر دانشجوی با استعدادهای درخشان و 141 نفر دانشجوی عادی) به روش هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه های تصورات یادگیری (پردی و هاتی 2002) و عادتهای مطالعه (پالسانی و شارما، 1989) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین دو گروه از نظر تصورات یادگیری کلی تفاوت معنی داری وجود ندارد ( 0/05 p) میانگین نمره دانشجویان با استعدادهای درخشان در خرده مقیاسهای یادگیری به عنوان تغییر شخصی، یادگیری به عنوان فرآیندی که به زمان و مکان محدود نیست و یادگیری به عنوان رشد قابلیت اجتماعی به طور معنیدار بالاتر از دانشجویان عادی بود (0/01> p) و در خردهمقیاس یادگیری به عنوان وظیفه بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05 p). همچنین در خرده مقیاسهای تقسی مبندی زمان، وضعیت فیزیکی، توانایی خواندن، یادداشت کردن و انگیزش یادگیری میانگین نمره دانشجویان با استعدادهای درخشان به طور معنیدار بالاتر از دانشجویان عادی بود (0/01> p) اما در خرده مقیاسهای حافظه، برگزاری امتحانات و تندرستی بین دو گروه تفاوت معنیداری دیده نشد (0/05

تصورات یادگیری، عادتهای مطالعه، دانشجویان با استعداهای درخشان، دانشجویان عادی