مشخصه های واژگانی در گفتار بزرگسالان با کم توانی ذهنی

پژوهش حاضر به منظور بررسی مشخصه های واژگان شامل غنای واژگانی، تعداد کل واژگان و درصد انواع کلمات قاموسی در گفتار افراد کم توان ذهنی و نیز مشخص نمودن درصد و مقایسه آنها با گفتار افراد عادی انجام شد. در این پژوهش توصیفی - تحلیلی، جامعه مورد بررسی 10 بزرگسال کم توان ذهنی با بهره هوشی 40-52 و در گروه تربیت پذیر بالا قرار داشتند که از طریق آزمون گودیناف سن عقلی آنها تعیین و با 10 کودک طبیعی از لحاظ سن عقلی همسان شدند. مشخصه های واژگانی از گفتار آزاد و توصیفی به دست آمد. در بین دو گروه تعداد کل واژه ها، تعداد واژه های قاموسی و دستوری و درصد واژگان دستوری و قاموسی در هر دو نوع گفتار توصیفی و آزاد معنی دار بود و غنای واژگانی در گفتار آزاد به طور معنی داری در گروه هنجار بالاتر از افراد کم توان ذهنی بود. افراد کم توان ذهنی علاوه بر اینکه از تعداد واژگان کمتری استفاده می کنند، تنوع واژه ها بسیار کم و بیشتر از فعل و سپس از اسم برای انتقال اطلاعات خود استفاده می کنند و کلمات دستوری کم تری را به کار می برند.

Keywords:

تنوع واژگانی , تعداد کل واژگان , کم توان ذهنی