معصومه ایمانی - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثننایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی
حمید علیزاده - استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی
فرنگیس کاظمی - دانشیارگروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی
باقر غباری بناب - استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر تدوین برنامه آموزش مستقیم و تعیین اثربخشی آن بر یادگیری مهارتهای حل مساله ریاضی در دانش آموزان با اختلال یادگیری بود. بدین منظور پنج دانش آموز پسر با اختلال یادگیری ریاضی در پایه پنجم ابتدایی از یک مدرسه ابتدایی در ناحیه یک آموزش و پرورش شهر کرج به عنوان شرکت کنندگان پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تشخیص اختلال یادگیری، آزمون محقق ساخته حل مساله ریاضی، آزمون هوش وکسلر، مصاحبه با والدین و معلمان و پرونده تحصیلی دانش آموزان بود. داده های موردنیاز با استفاده از طرح پژوهش تک آزمودنی از نوع تغییر ملاک در شرایط خط پایه، مداخله و پیگیری جمع آوری شد. پس از جمع آوری داده ها در خط پایه، برنامه آموزش مستقیم که بر اساس محتوای کتاب ریاضی پایه چهارم ابتدایی طراحی شده بود، در شرایط مداخله بر روی پنج دانش آموزان شرکت کننده اجرا شد. هر یک از شرکت کنندگان بین 7 تا 13 جلسه آموزش مستقیم حل مساله ریاضی در سه سطح ساده، متوسط و دشوار به مدت 45 تا 60 دقیقه دریافت کردند.مقایسه عملکرد شرکت کنندگان در شرایط خط پایه، مداخله و پیگیری نشان داد که آموزش مستقیم در افزایش مهارت حل مساله تاثیر مثبت داشته است و شرکت کنندگان پس از اجرای برنامه آموزشی توانستند به ملاک موفقیت و رفتار هدف دست یابند. می توان نتیجه گیری کرد که برنامه آموزش مستقیم بر یادگیری مهارت های حل مساله ریاضی اثربخش بوده است.

آموزش مستقیم، اختلال یادگیری، مهارت حل مساله ریاضی