پیشبینی عادات زندگی کودکان با آسیب جسمی حرکتی بر اساس سرمایه روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده مادران آنها

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه عادات زندگی، سرمایه روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در مادران کودکان با آسیب جسمی-حرکتی و پیش بینی عادات زندگی بر اساس دو متغیر دیگر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، داده های پژوهش از 150 نفر از مادران کودکان با آسیب جسمی - حرکتی شهر تهران در سال 1394 جمع آوری شد. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه حمایت اجتماعی، پرسشنامه سرمایه روانشناختی و پرسش نامه عادات زندگی کودکان ناتوان جسمی - حرکتی استفاده شد. نتایج هم بستگی نشان داد بین عادات زندگی کودکان با آسیب جسمی حرکتی و سرمایه روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده مادران آنها رابطه معنادار وجود دارد. در حدود 34 درصد از واریانس متغیر عادات زندگی کودکان با آسیب جسمی- حرکتی از طریق سرمایه روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده مادران تبیین می شود و از طریق این دو متغیر میتوان عادات زندگی کودکان کم توان جسمی حرکتی را پیش بینی کرد. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که بسیاری از عوامل روانشناختی والدین، بهو یژه مادران، با عادات زندگی کودکان با آسیب جسمی حرکتی رابطه دارد و از مهمترین آنها میتوان سرمایه روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده مادران را نام برد.

Keywords:

آسیب جسمی حرکتی , مادران , عادات زندگی , سرمایه روانشناختی , حمایت اجتماعی ادراک شده