سید سمیرا مدنی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
حمید علیزاده - استاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبایی
نورعلی فرخی - دانشیار سنجش و اندازهگیری دانشگاه علامه طباطبایی
الهام حکیمی راد - استادیار روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه آموزش بازداری پاسخ، توجه پایدار و به روزرسانی و بررسی تاثیر آن بر نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کودکان انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی در سال تحصیلی 95-96 مدارس منطقه 1، منطقه 4 و کلینیک روانشناسی منطقه 3 تهران بود. بعد از انتخاب 30 آزمودنی واجد شرایط به عنوان نمونه پژوهش، به شیوه تصادفی 15 کودک در گروه آزمایش و 15 کودک در گروه گواه قرار گرفتند. به منظور بررسی نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کودکان از پرسشنامه تشخیصی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و برای ارزیابی کارکردهای اجرایی کودکان از آزمون های ان بک، آزمون توجه پایدار، آزمون برو نرو استفاده شد. این برنامه توسط پژوهشگران طراحی شد و کودکان گروه آزمایش در این برنامه 16 جلسه ایی (هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند و کودکان گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. نتایج داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و آزمون تی وابسته نشان داد که بین میانگین نمره های گروه آزمایش و گواه در نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05> p). بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که برنامه آموزشی بازداری پاسخ، توجه پایدار و به روزرسانی باعث کاهش معنی دار نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در کودکان گروه آزمایش شده است.

کارکردهای اجرایی، بازداری پاسخ، به روزرسانی، توجه پایدار، اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی