محمدحسین حاجیلو - استادیار علوم سیاسی دانشگاه جامع علمی – کاربردی
امیر رضایی پناه - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تبریز

اسراییل، برپایه ی مبانی مذهبی- قومی بنیاد نهاده شده است. اندیشه و کنش سیاسی در این رژیم بر برتریجویی نژادی استوار است. این موضوع در چارچوب گفتمان آشکار و گفتمان پنهان آن هویدا است. از دیگر سو؛ رسانه ها، ابزارهای نیرومند انتقال دادهها و معانی هستند. آنها توان بالایی در صورت دهی به ذهنیت و اندیشه ی مخاطبان خود دارند. اسراییل رژیمی ایدیولوژیک است که برای پراکنش و القای کانون ایدیولوژی سیاسی خود و برتری قومی و نژادی، از رسانه های گروهی به فراوانی بهره می گیرد. رسانه های اسراییلی، پیوسته در پی بازتولید گفتمان پنهان نهفته در پس ایدیولوژی سیاسی اسراییل هستند، که کانون آنرا نژادپرستی صهیونیستی سامان میدهد. نخبگان اسراییل، در روند ایجابی و سلبی هویتسازی برای شهروندان خویش، مرزهای آن را با کاربست رسانهها ترسیم مینمایند.این نوشتار در پی نسبتسنجی میان زبان، گفتمان، ایدیولوژی نژادپرستی و رسانه در رژیم صهیونیستی است. این امر بهویژه با بهره گرفتن از رهیافت تیون وندایک و نورمن فرکلاف انجام میپذیرد.

زبان، گفتمان پنهان، رسانه، اسراییل، ایدیولوژی نژادپرستی