علی اصغر داودی - استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

در جهان معاصر علم و فن آوری به عنوان ابزار تعامل و ایجاد ارتباطات بین المللی، سهم بالقوه ای در سیاست خارجی کشورها پیدا کرده استدرعصر. حاضر تغییر جهت قدرت ازبعد سخت افزارانه به ب عد نرم افزارانه، ایجاب مینماید تا جمهوری اسلامی ایران از پیشرفتهای چشمگیر علمی و فن آوری خود در سالهای اخیر، برای تعقیب منافع ملی در فراسوی مرزهای بین المللی بیش از پیش استفاده نماید. از آنجا که تعاملات دوجانبه با همسایگان جزو اولویتهای سیاست خارجی ایران میباشد و با عنایت به مشترکات تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی فراوان ایران و افغانستان، به کارگیری این شکل از دیپلماسی در مناسبات فیمابین دو کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. این مقاله به عمده ترین فرصتها و چالشهای موجود در مسیر پیشبرد دیپلماسی علمی و فن آوری ایران در کشور افغانستان میپردازد. بی شک، رفع موانع در این مسیر، راه را برای بهبود مناسبات در حوزه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی فراهم خواهد کرد.

دیپلماسی علمی و فن آوری، سیاست خارجی، افغانستان، آموزش فرامرزی