طراحی پایدارساز غیرخطی فازی برای سیستمهای قدرت دارای تاخیر زمانی

به علت استفاده از وسایل اندازه گیری و لینکهای ارتباطی برای انتقال اطلاعات اندازه گیری شده، تاخیر زمانی به طور گسترده در سیستم های قدرت وجود دارد. این تاخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک تاثیر گذاشته و باعث کاهش میرایی نوسانات فرکانس پایین میشود. بنابراین، برای کارایی بهتر پایدارسازهای سیستم قدرت، باید اثر تاخیر زمانی در محاسبات طراحی لحاظ شود. این مقاله اثر تاخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک سیستم تحریک ژنراتور که به وسیله پایدارساز سیستم قدرت تامین میشود را بررسی میکند و با استفاده از روش T-S فازی یک پایدارساز سیستم قدرت که در آن اثر تاخیر زمانی در ولتاژ اندازه گیری شده ترمینال ژنراتور لحاظ شده است، طراحی میشود. در این مقاله شرایط پایدارسازی توسط توابع لیاپانوف - کراسوفسکی به صورت نامساویهای ماتریسی خطی (LMI) بیان میشود و از حل نامساویهای ماتریسی خطی، بهره های کنترلی پایدارساز استخراج میگردند. این پایدارساز روی یک شبکه تکماشینه و چندماشینه آزمایش میشود و نتایج به دست آمده با پایدارساز مرسوم که در طراحی آنها از اثر تاخیر زمانی صرف نظر میشود و همچنین با یک جبرانساز تاخیری تطبیقی که در مراحل طراحی آن اثر تاخیر در نظر گرفته شده است، مقایسه میگردد. شبیه سازیها با نرم افزار MATLAB انجام شده و نتایج حاصل شده کارایی این پایدارساز را نسبت به پایدارسازه ای مرسوم نمایش میدهد.

Keywords:

پایدارساز سیستم قدرت , پایداری نوسانات فرکانس پایین , مدل T-S فازی دارای تاخیر زمانی , نامساوی های ماتریسی خطی , معیارپایداری لیاپانوف- کراسوفسکی