حسن مرادی - استادیار، عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
عنایت اله نصیری جهان آباد - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات
محسن شاکرمی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات

ایجاد یک نام و نشان تجاری، روشی برای کمک به فراگرد حافظه مصرف کننده محسوب میشود. با این کار یک محصول شناسایی و امکان موقعیت دهی آن نسبت به دیگر نامهای تجاری نیز فراهم میشود. در تعریف نام و نشان تجاری چنین گفته شده است که نمادی است که سازمان آن را با هدف ارزش آفرینی برای ذینفعان خود بکار میبرد. لذا برای تثبیت نام تجاری در حافظه مصرف کننده، سازمان باید از ابزارهایی شامل نامهای برجسته، شعارها، عناصر گرافیکی، شخصیتها و ... استفاده نماید. ارزش نام تجاری یکی از مفاهیمی است که بطور روزافزونی در دهه 1990 اهمیت پیدا کرد. این فکر که یک نام تجاری قابل احترام، ارزش بیشتری به یک محصول میبخشد، به آغاز عصر بازاریابی جدید برمیگردد و سوالات متعدد را برمی انگیزد. نامهای تجاری علاوه بر تسلط به سهم بازار، گزینههایی را برای رشد کسب و کار خلق کرده و ضمن جذب کارکنان ماهر و مستعد، ارزش خود را در نزد ذینفعان بهبود میبخشد. زمانی که مردم یک نام تجاری را انتخاب میکنند، فقط به یک ویژگی آن توجه نمیکنند بلکه خصیصه های چندگانه ای را وابسته به نوع محصول و میزان درگیری ذهن خود در نظر میگیرند و باتوجه به آنها تصمیم به انتخاب میگیرند. به علاوه آنها نمیتوانند فورا تمام آن صفات را در ذهن بیاورند و آنها را ارزیابی نمایند بلکه فقط تعدادی از ویژگیهای اصلی آن را در نظر آورده و به ترتیب قرار گرفتن گزینه ها (نام های تجاری)، آنها را باتوجه به بعضی از ویژگیهای اصلی ارزیابی میکنند. باتوجه به موارد ذکر شده در بالا، تحقیق پیشرو به بررسی این امر میپردازد که ثبت نام و نشان تجاری چه تاثیری در روند توسعه در کشورهای جهان سوم دارد.

توسعه تجارت، کشورهای جهان سوم، ثبت نام، نشان تجاری