ایمان الله بیگدلی - دانشیار دانشگاه سمنان
علی محمد رضایی - استادیار دانشگاه سمنان
اسحق رحیمیان بوگر - استادیار دانشگاه سمنان

همراه شدن اختلالات روانی با سوء مصرف مواد در درمان افراد وابسته به مواد تاثیر بسزایی دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین فراوانی اختلالات روانی در افراد وابسته به مواد می باشد. در یک طرح توصیفی مقطعی، 643 نفر با روش نمونه گیری در دسترس از میان افراد وابسته به مواد که برای درمان در مراکز ترک اعتیاد استان سمنان در سال 1389 بستری بودند، انتخاب شدند و به پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و فرم کوتاه 71 سوالی MMPI پاسخ دادند. اطلاعات حاصله با استفاده از آزمون خی دو و آزمون Q کوکران تحلیل گردید. طبق یافته ها 89% افراد وابسته به مواد حداقل دارای یک نوع مقیاس بالینی برافراشته بودند. براساس بالاترین برافراشتگی، اسکیزوفرنیا (47%) و پس از آن خود بیمارانگاری (19%) و ضعف روانی (10%) شایع ترین مقیاس های بالینی برافراشته بودند. براساس نمرات T بالاتر از 65 نیز شایع ترین مقیاس های بالینی برافراشته به ترتیب اسکیزوفرنیا (74%)، ضعف روانی (56%) و خود بیمارانگاری (41 %) بودند. براساس کدهای 2 یا 3 نقطه ای نیز شایع ترین مقیاس های بالینی برافراشته مربوط به کد 167 و مشتقات آن (18%) و کد 467 و مشتقات آن (16%) بود. نتیجه گرفته می شود که اختلالات روانی نقش مهمی در شروع، ادامه و عود سوء مصرف مواد دارند و توجه دقیق به الگوهای بالینی همراه با سوء مصرف مواد در پیشگیری و مداخله درمانی موثر و متناسب شده ضروری است.

وابستگی به مواد، سوء مصرف مواد، اختلالات روانی، مقیاس بالینی، MMPI