غلامرضا رجبی - دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز
ذبیح اله عباس پور - دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه شهید چمران، ایران

زمینه: خانواده گرایی یکی ازمهمترین ارزشهای وابسته به هرفرهنگی که به الگویی از سازمان اجتماعی اشاره میکند وبه عنوان بخشی از یک نگاه سنتی جامعه است که برنگرش های وفاداری، اعتماد و همکاری دربین گروه خانواده تاکید میکند. هدف: این پژوهش باهدف بررسی پایایی و روایی مقیاس خانوادهگرایی در دانشجویان دوره کارشناسی مراکزتربیت معلم اهواز انجام گرفت. روش: 332 دانشجو (156 مرد و 176 زن) ازمیان مراکزتربیت معلم شهر اهوازبا روش تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدندو مقیاس خانوادهگرایی و 16 ماده خرده مقیاس پیوستگی مقیاس ارزیابی پیوستگی و انطبا ق پذیری خانواده(2-FACES (را تکمیل نمودند. یافتهها: تحلیل عاملی به روش تحلیل مولفههای اصلی و چرخشمتعامد (واریماکس) سه عامل (حمایت خانوادگی، افتخار و شرافت خانوادگی ومطیع خانواده بودن) رانشان داد. ضرایب آلفای کرونباخ کل مقیاس 73/0 ،برای عاملهای سه گانه از 55/0 تا 85/0 و ضریب روایی همزمان آن با مقیاس پیوستگی و انطباق پذیری خانواده 21/0) 001/0

ساختار عاملی، مقیاس خانوادهگرایی، روایی، پایایی