آسیب شناسی و ارایه راهکار مناسب برای بازیابی و احیاء چاه های آب شرب (مطالعه موردی استان گیلان)

یکی از مشکلات چاه های آب شرب و پس از بهره برداری درازمدت از آنها، ایجاد رسوبات آهن و منگنز بر روی لوله جدار یا شیار های گراول پشت لوله جدار می باشد. این رسوبات علی رغم وجود ابدر بستر ابخوان از ورود آب به داخل چاه جلوگیری به عمل می آورد. بنابراین میزان آبدهی چاه ها کاهش می یابد. بازیابی چهار با حفظ رسوبات ایجاد شده در لوله جدار و شبکه های موجود در لوله امکان پذیر می باشد. در حال حاضر با پیشرفت علم و فناوری ، بشر است و تکنولوژی های نوینی دست یافته که می تواند راندمان خود و بدون آسیب یه سفره های اب زیر زمینی محیط زیست نسبت به بهسازی و احیا و چاه آب شرب اقدام نماید. ازآنجایی که بهره برداری بهینه از تاسیسات موجود و به کارگیری از روش های موثر در کاهش هزینه ها در شرایط اقتصادی فعلی کشور بسیار مهم و باارزش می باشد. در این تحقیق بر اساس صحت سنجی و ضریب تبیین بالا با توجه به شرایط اقلیمی استان گیلان با مطالعه نتایج حاصل از آزمایشات شیمیایی تحلیل آبدهی و فعالیت های بازرسی انجام شده و در چاه ها روش های موثر برس زنی، پیستون زنی، لایروبی، فشار آب و آزمایش پمپاژ به دلیل بازدهی زیاد و صرف زمان و هزینه کم، به عنوان روش های مناسب و مقرون به صرفه انتخابات روسیه شده اند.

Keywords:

بازیابی , احیاء چاه , پیستون زنی , رسوبات اهن و منگنز , ضریب تبیین