بررسی مولفه های تاثیر گذار تابشی بر طراحی ساختمان های مسکونی همساز با اقلیم (نمونه موردی شهر یزد)

الگوی معماری مرسوم در هر منطقه ای به خوبی بیانگر اقلیم آن منطقه می باشد چه محدودیت هایی را در زمینه طراحی شهری و معماری ساختمان های آن به همراه خواهد داشت. شهر یزد با آب وهوای گرم و خشک، روی کمربند زرد تابش قرار دارد و از نظر دریافت انرژی خورشیدی دارای پتانسیل بالایی می باشد. و مساکن است به گونه ای است که در برابر فرسایش بادی توفان های موسمی و تابش خورشید مقاوم باشد بنابراین معماران باید سرپناه مورد نیاز در این منطقه را به گونه ای طراحی نمایند که بهترین امکانات طبیعی اعم از عناصر اقلیمی و مصالح در آنها رعایت شده باشد. هدف از انجام این پژوهش بهره گیری از انرژی لایزال خورشیدی، تامین آسایش حرارتی بندی ساختمان ها در فصول مختلف و با تبعیت از اصول طراحی اقلیمی می باشد. پژوهش حاضر از سطح کاربردی بوده و اطلاعات آن با استفاده از منابع کتابخانه ای شامل کتب، مقالات، مستندات و مشاهدات میدانی جمع آوری گردید. این تحقیق از نوع کیفی و کمی و به روش توصیفی، تحلیلی انجام گردیده است. نتایج حاصل از آن بیانگر اهمیت توجه به عناصر اقلیمی و به طور اخص انرژی خورشید در طراحی کالبدی ساختمان بود که رعایت آنها منجر به ایجاد طراحی پایدار بنا همراه با شرایط آسایش حرارتی مساکن در استفاده از انرژی تاثیرپذیر تابش خورشید می باشد.

Keywords:

مسکن , عقاصر اقلیمی , طراحی اقلیمی , تابش , آسایش حرارتی