تبیین محدودیت های شرکت درفعالیت های ورزشی و توجه به نیاز های حرکتی و فراغت دختران شهر قدس تهران

فعالیت های ورزشی برای همه افراد به ویژه برای دختران به عنوان یک نیاز اساسی مطرح است و در صورت کم توجهی به آن میتواند پیامد های منفی به همراه داشته باشد. هدف از این مطالعه تبیین محدودیت های شرکت دختران درفعالیت های ورزشی اوقات فراغت مقطع متوسطه شهر قدس تهران بود. روش تحقیق توصیفی –همبستگی و از نظرهدف کاربردی بوده و از نظر روش جمع آوری داده ها، میدانی بود. جامعه ی آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر مقطع متوسطه تهران تشکیل می دادند که در زمان تحقیق 170نفر بودند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه اوقات فراغت تند نویس بوده که روایی ومحتوایی آن به تایید رسید و در یک بررسی مقدماتی آلفای کرونباخ آن 0/76 تایید شد. از آمار توصیفی جهت توصیف متغیرها و آماراستنباطی شامل آزمون کلموگروف- اسمیرنف و تعیین طبیعی بودن یا غیرطبیعی بودن ازآزمون های همبستگی، پیرسون، اسپیرمن، استفاده شد. نتایج آمار نشان دادعوامل اجتماعی- فرهنگی با میانگین (3/98)، عوامل روانی (با 2/81 درصد)، عوامل اقتصادی (با 1/63)، عوامل جسمانی (با 1/51 درصد) از مهمترین محدودیت ها می باشند. همچنین بین عوامل اقتصادی با شرکت در فعالیتهای فوق برنامه (رشته تحصیلی و درآمد خانواده ) ارتباط معناداری وجودداشت، بین عوامل اجتماعی با شرکت در فعالیتهای فوق برنامه (رشته تحصیلی) ارتباط معناداری وجودنداشت و با (درآمد خانواده ) ارتباط معناداری وجودداشت. بین عوامل جسمانی و عوامل روانی باشرکت در فعالیتهای فوق برنامه (رشته تحصیلی و درآمد خانواده) ارتباط معناداری وجود نداشت.بین عامل اقتصادی با متغییرهای روانی و اجتماعی به ترتیب 0/88 و 0/0362 همبستگی دارد ولی با عامل جسمانی رابطه ای ندارد. همچنین عامل اجتماعی با عامل روانی و اقتصادی همبستگی معنادار و با عامل جسمانی فاقد ارتباط می باشد.

Keywords:

اوقات فراغت دختران , محدودیت در اوقات فراغت , دانش آموزان متوسطه , فعالیت ورزشی