محمدرضا عبدالملکی - پژوهشگر کارشناسی ارشد، گروه معماری واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، ایران
سیدمحمود معینی - استادیار و عضو هییت علمی تمام وقت، گروه معماری واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، ایران

در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت و شرایط آب و هوایی در فصول سال مختلف می باشد، معماری سنتی راه حل ها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. یکی از سمبل های معماری پایدار، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع های اکولوژیکی و کارایی انرژی، هم به لحاظ پایین بودن قیمت اولیه و هم به لحاظ پایین بودن قیمت جاری و کارکردی بنا، پاسخگو بوده است. در بررسی بناهای سنتی و بومی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر همچون جریان هوا، نور، حرارت آفتاب و ... در ساخت و سازها مدنظر سازندگان بوده است، همچنین سعی شده است تا ساخت بنا کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. مهمترین نکته در معماری جدید استفاده بیش از حد از انرژی های غیر قابل تجدید (فسیلی) است که علت اصلی آن استفاده از مصالح نامناسب و حمل و نقل آنها و طراحی اشتباه بنا با استفاده از وسایل گرم کننده و خنک کننده با توجه به شرایط اقلیمی است. در این مقاله سعی گردید تا ویژگی های معماری سنتی ایران در شهر همدان (روستای دره مراد بیگ) و اقلیم سرد بررسی شود تا بدین طریق به ارتباط معماری گذشتگان و بهره گیری از الگوهای معماری بومی این منطقه در جهت استفاده بهینه از انرژی و پایداری و استفاده صحیح نتایج به دست آمده از این الگوهای معماری که به طراحی یک مجتمع تفریحی- توریستی با بهره گیری از الگوهای معماری بومی روستایی در این منطقه نام برده بیانجامد.

معماری بومی، الگوهای معماری روستایی، مجتمع تفریحی توریستی، روستای دره مراد بیگ